The World Around Us

Het einde nadert…

31-07-2008

Deze week was spannend met de terroristen aanslagen (allemaal ver weg, wij zitten veilig in Bhubaneswar! Vergelijk het met de aanslagen in Spanje door de ETA terwijl jullie zitten weg te regenen in Hollands Glorie), eindrapportages en exit-interviews nu ik bijna klaar ben met het werk terwijl SMM morgen voor de deur staat.

Zoals gezegd zijn de terroristen aanslagen ver weg, en gaat het vooral om plekken die door Hindoes en door Moslims belangrijk worden gevonden. Het is bijna zoals verwacht, ieder jaar rondom Independence Day (15 augustus) zijn er aanslagen in India, maar dit jaar zijn er meer bommen gebruikt en meer steden de dupe. We hopen dat het na 15 augustus weer wat rustiger wordt, vooral omdat Marlowe en ik naar het noordoosten willen gaan waar we anders niet heen kunnen.

Ik heb mijn  eindrapportage van 8 pagina’s geschreven, dat was ook een bevalling zeg.. je denkt dat het makkie is, tot je ontdekt dat je uiteindelijk van 5 taken naar 16 bent gegaan. En ik maar denken dat ik goed ben in ‘nee’ verkopen!! Nou ja, allemaal een leertraject. Het meeste is ook allemaal in gang gezet, maar niet alles in dezelfde fase. Dat kan ook niet.

En dan heb ik het nog niet eens over het extra werk daarbuiten, voor VSO én CYSD – hmmm, dus toch meer gedaan dan verwacht. Geeft ook weer een goed gevoel. Mijn ‘exit’-interview met mijn Program Manager van VSO (hogelijk verbaasd over de vele taken), Country Director van VSO India en Member-Secretary van CYSD verliep prima.

Mijn belangrijkste ontwikkeling is het opzetten van een team uit het niets met mensen die nu klaar zijn voor software ontwikkeling, samenwerken en geweldige ideetjes hebben, terwijl de collega’s in CYSD meer tevreden zijn dan ooit.

Het was erg aardig dat de Country Director mij rechtstreeks bedankte voor alle inzet. “Voor mensen als jij doen we het”, haha – klopte bijna mezelf op de borst! 😉

Verder weinig nieuws, morgen ellenlange vergadering (SMM) met 45 mensen. Het zal de laatste keer zijn met Jagadananda, hij gaat volgende week werken als RTI Commisioner bij de staatsoverheid. Hij blijft in het bestuur natuurlijk, maar zal niet meer voor de dagelijkse beslommeringen verantwoording hebben.

Ik bereid me dus voor op een vergadering van zeker 10 uur! Daarna lekker een biertje drinken (wat zullen we eraan toe zijn) en dan neem ik om middernacht de trein naar Kolkata, waar ik een weekendje ben met Marlowe. Marlowe werkt volgende week bij een NGO in Kolkata, dus we zorgen dat we er allebei wat eerder zijn.

Een workshop van drie dagen is weer uitgesteld dus ik ga een andere werkwijze proberen. Mislukt dit ook, tja.. dan is het niet meer mijn pakkie an! 😉 Nog 19 werkdagen (ik geef het schoorvoetend toe – ik tel de dagen af!) en het zit erop voor mij bij CYSD. Wat heb ik toch voornamelijk een hartstikke leuke en uitdagende tijd hier heb gehad!!

Comments: 0

Een vereerde Nederlander

14-07-2008

IF Wat een leuke week, Susan heeft 5 dagen bij ons gelogeerd, leuk maar ook een beetje vermoeiend. Op vrijdagavond pakte ik een auto-rickshaw naar Hare Krishna, één van onze favo-restaurants en nou blijkt de ‘autodriver’ toch gesponsord te zijn door Nederlanders!

Hij vertelt dat hij eerst jarenlang in Puri een fiets-rickshaw had en veel toeristen rond peddelde. Eén van die toeristen was een Nederlander die hem geld gaf voor een tweede cycle-rickshaw. Perfect. Hierna peddelde hij zijn twee dochters naar school maar het geld bleef problematisch en toen gaf de man hem geld voor een auto-rickshaw zodat de kinderen betere kansen op scholing hebben. Driewerf Hoera!

Hij rijdt vervolgens het restaurant voorbij en neemt me mee naar zijn hut in de sloppenwijk bij het station. Dat zijn van die spontane momenten dat je je eens op je hoofd krabt en dan maar besluit gewoon mee te doen. Ik word in het hutje van zo’n 2,5 x 2,5 meter met 2 stenen muren, 2 moddermuren en enkele golfplaten erboven, blij verwelkomd door vrouw en dochter die meteen met plakboeken aan komen rennen nadat ze horen dat ik ook Nederlands ben.

De man, ene Hennie, wordt vereerd als geen ander hier. Anjerbloemetjes rondom zijn portret, een pujastip op de foto en dat hij christen was maakt helemaal niets uit! Ik krijg nog lekkere chai (een Haags kopje thee gemaakt van theestof en gekookte melk met wel een volle lepel suiker) erbij en klets lekker weg.

Een Nederlander met Oriya-kennis, ze liggen om de haverklap dubbel. Kumari brengt me na een half uurtje netjes naar Hare Krishna en vertelt me dat ik zeker nog eens moet aankomen voor een lunch!

De tweede avond waarop ik veel lol had was zaterdagavond toen ik met Susan, Nadia, Collette (een Amerikaanse die alweer weg is) en Mariana naar 10 Downing Street ging. Jaja, er is een nieuwe bar in Bhuba! Het heet een pub maar laat ik het classificeren als bowlingclub alias houseclub.

Verrassend was dan ook dat ik jaren negentig rock-muziek hoorde bij binnenkomst. Bowlen deden we toch maar niet en al gauw sloeg de muziek om naar bolly en dance en weet ik veel wat nog meer. Het volume ging steeds harder maar het dansen ging me nog altijd goed af, heerlijk.

Later op de avond nog veel meer bekenden gezien, erg leuk. Ik besluit gauw dan toch zeker nog een feestje te geven als ik weg ga.

Zondagmiddag was ook een leuke dag. Iedereen was uitgenodigd voor een lekker ontbijt dat al gauw brunch werd met verse bagels en croissantjes. Jus d’orange en smeerkaas ingekocht, een lekkere fruitsalade erbij, en banana-smoothies. Mjammie. Rose (VSO’er in Kolkata) was er ook bij en we zijn weer lekker bijgekletst.

De reisplannen zijn ook weer iets verder ontwikkeld! Na Vietnam gaan we naar het noordoosten van India (naar Darjeeling met de bekende thee plantages, Assam waar we op zoek gaan naar neushoorns (op een olifant!) en Nagaland voor wat cultuur. Steph, Geri en Rose gaan zeer waarschijnlijk mee. Nu nog de juiste toeroperator zoeken e.d.

En nu.. nu is het Maandag Baaldag! 😉

Comments: 0

Nainital, de voetjes van de machtige Himalayas

10-07-2008

08-06-19-Nainital-surrounding-(22)W Oh oh, wat is India toch mooi! Ondanks het feit dat we regen en regen hadden, bleef dit een mooie vakantie omdat het gebied zoveel prachtige natuur te bieden heeft en de mensen zo geweldig en vriendelijk zijn.

In maar weinig plaatsen heb ik zulke vriendelijke en behulpzame mensen mee gemaakt. Het dorp, net buiten Nainital, waar we overnachtten was klein, errug klein.

Het gaf ons een goede kans om het dagelijkse leven in zo’n dorp te aanschouwen terwijl we buiten zitten voor ons ontbijtje, in een klein hutje waar de vrouw druk doende is om alu paratha klaar te maken op haar aarden oven.

De lokale kip loopt tokkend over straat, nagezeten door de haan die er niks aan vindt dat die kip maar steeds wegloopt, mannen wassen zich aan de pomp die een paar meter van ons vandaan staat, de Brahmaan die het dorp rijk is wast trots iedere dag zijn oude Vespa en de vrouwen dragen onuitputtelijk water af en aan.

08-06-19-Nainital-surrounding-(16)W Kinderen lachen zich rot als ze ons zien en bussen stoppen spontaan om te vragen of we soms mee moeten. Er is geen schooltje hier, maar sommige kinderen gaan in het dorp verderop of later naar de middelbare school in Nainital zelf.

Nainital ligt aan de voet van de Himalayas, zo’n 8 uur reizen of 350km ten noorden van Delhi in de staat Uttarakhand. Het gebied is begeven en omgeven door veel meren en wordt daarom ook “Lake district of India” genoemd.

08-06-18-Nainital-Lake-(6)W Nainital ligt op 2500 meter hoogte en dat verschil doe je ongeveer in 1 uur via een geweldig slingerende weg door de bergen. Je waardeert hier de rijkunsten van de mensen, terwijl je tegelijkertijd hoopt dat ze toch echt eens wat gas terug nemen of hun lampen aanzetten in het schemerlicht.

De uitzichten tijdens deze rit zijn goud waard, prachtig. De aanbeveling luidt in het voorjaar te gaan wanneer het warm is en er geen regen valt.

De legende in het Hindoeïsme vertelt ons dat Nainital één van de heilige 64 shakti peeths is. Dit zijn de plaatsen waar lichaamsdelen van Sati (reïncarnatie van Parvati, de vrouw van Shiva ‘the Destroyer’ van de drie-eenheid) op de grond vielen toen ze weg gedragen werd door een rouwige Shiva nadat ze zichzelf op de brandstapel had gegooid.

Ik ben nog niet achter de reden gekomen waarom ze dit deed, maar dit heeft geleid tot de praktijk van sati (de vrouw die op de brandstapel kruipt als haar man overleden is). Hoe dan ook, haar ogen, ‘naina’ zijn hier gevallen, vandaar de naam Nainital (tal betekent meer).

08-06-18-Nainital-(4)W In deze bergplaats van zo’n 200.000 inwoners, staat de relevant Naina Devi tempel, en waarempel.. we hebben de hele tempel niet gezien! Ik ben ervan overtuigd dat we deze gewoon voorbij zijn gelopen, joost mag weten hoe vaak, anders kán het gewoon niet! Hahahaha, dat zijn van die momenten…

Verder hebben we grotten bezocht en beklommen en hebben we de uitdagend klinkende ‘ropeway’ aan ons voorbij laten gaan. Ropeway staat hier voor kabelbaan, dus denk aan een soort dichte skilift. We waren al wat misselijk van dat heen en weer gehobbel door die bergwegen, het regende en terwijl we toekeken maar de skilift een vreemd roestig geluid waarna het wat heen en weer bungelde, kraakte, en weer op gang kwam. Wat dat betreft zijn Marlowe en ik van hetzelfde: beiden last van hoogtevrees! Hahaha.

08-06-19-Sattal-(8)W We zijn ook een dagje naar Sattal gegaan, een dorp niet ver weg met zeven meren! Alweer speelt de legende ons parten want wij zien toch echt maar 1 meer en met goede wil willen we er nog 2 van maken vanwege een smal stukje in het midden.

Wat blijkt is het volgende: in de ene hoek heeft Ram eens gedronken dus is het RamTal, in de andere hoek heeft Sita zich gewassen en heeft zodoende SitaTal etc. Het komische is dat de folder 7 meren zegt, de bevolking hier 6 meren, er worden op het meer zelf maar 5 namen genoemd en wij zien er maar 1!

08-06-19-Sattal-(13)W

Comments: 0

Muurschilderijen in Bhuba!

09-07-2008

In Bhubaneswar hebben we nu vele ‘murals’, muurschilderijen die het geheel een hoop opleven en de stad er veel beter en mooier uit laten zien. Hier zie je een paar voorbeelden.

08-06-07-Murals-in-Bhuba-(1)W

08-06-07-Murals-in-Bhuba-(28)W

08-06-07-Murals-in-Bhuba-(13)W

Comments: 0

Titelloos

08-07-2008

Zo, na enkele weken hier een updateje.. over werk en Nederland. Ik schrijf apart een stukkie over Nainital.

Over werk kort en bondig zijn: mijn drukke werk aan de jaarlijkse voortgangsrapportage is aan de kant gelegd omdat ik de structuur iets had veranderd. Dat is jammer, want men had om die verandering gevraagd. Ik ben momenteel een beetje gedemotiveerd, dus ik vraag mezelf om een motivatie-onderhoud voor de laatste twee maanden. Helaas, mijn geest is nog niet zover dus ik loop nog even met een pruillip rond.

Wat veel spannender is om te vertellen is dat één van de belangrijkste oprichters vertrekt na een maand! Member-Secretary is genomineerd én aangenomen als RTI Commissioner van Orissa. Ik ben blij voor hem, past helemaal in zijn straatje en hij is erg toe aan een nieuwe passie en uitdaging.

Van NGO leider met ervaring, visie en passie naar staats regering.. Ut is me wat! Gelukkig blijft hij wel adviseur en in het bestuur.

Terug in India, en exacter in Bhuba merk ik meteen op dat de monsoon is aangebroken met meerdere overstromingen en de nodige modderpoelen in mijn straat. Ik krijg conditie joh, ik moet steeds omheen of over grote plassen springen!

Vakantie – oh wat klinkt me dat toch goed in de oren!! Ik droom en dagdroom erover om te reizen na mijn werk eindigt in augustus. Maar dat is al gauw.

De vakantie is Nederland was geweldig en druk en leuk en fantastisch en wat ben ik weer verwend door velen. Bedankt!! Het feest dat de reden was om te komen, mijn peettante werd 75 jaar, was helemaal geweldig en lekker en gezellie. De terugkomst in India was zoals altijd: chaotisch, warm, vies en ontzettend gewaardeerd.

Comments: 0

Mei – rond krioelende beestjes!

30-05-2008

India Article Vorige week schrok ik me overigens een hoedje, zat er een enorme spin naast mijn lichtschakelaar! Zo’n bruine, harige met enorme lange en dikke poten..

Ik draaide me meteen om en zei tegen Steph “enorme spin, daar moet JIJ iets aan doen!” Ze sprong onmiddellijk op, deze heldin, en liep vastberaden naar mijn kamer toe terwijl ik stotterend probeerde uit te leggen waar die zat (kon ineens niet eens meer fatsoenlijk Engels!).

Meteen zei ze “remove or terminator-action?”

Nou, je kunt wel raden naar mijn antwoord! Ze pakt haar linker slipper en terwijl ik wegloop omdat ik bang ben dat de spin ook gaat wegrennen, hoor ik een harde mep op de muur en ik geef van schrik een gil in de huiskamer.

“Done!” roept Steph al tevreden terwijl ik bibberend terug in de slaapkamer kom. Kostte nog geen 5 minuten maar ik was toch een half uurtje mijn brein kwijt.

Uiteraard een analyse toegepast en tot slotsom gekomen dat dit nog maar een baby moet zijn geweest want het lichaam zelf was nog redelijk klein van deze spin. Ik probeer er verder maar niet over na te denken, want de omvang van dit beest was nu al vergelijkbaar met de omvang van mijn hand.

Mei is daarom voor mij, de Maand van het Beest met alle normale, beestjes PLUS slijmerige kikkers, enorme torren, giga-mieren, enzovoort.

Gelukkig is meimaand ook mangomaand!! 🙂 Onze 60+-jarige huisbaas klimt iedere morgen in behendig in de boom om de mango’s te voelen en de rijpe eruit te halen. In zijn halletje ligt al een berg mango’s klaar om uitgedeeld te worden in de buurt.

Comments: 0

Parlakhemundi en Bhuba

29-05-2008

08-05-24-Susan+Geri2W Twee weekjes zijn voorbij die druk waren op werk en waarin we regelmatig iets hebben ondernomen met de vols. Twee weekenden terug waren twee Program Managers in Bhubaneswar voor een workshop en namen op zaterdagavond de vols hier uit eten. Ik regelde het lekkere Thaise restaurant in de Mayfair en het was zeker mjammie!!

De zondag erna gingen we naar Masako, de Japanse Odissi danseres. Ze hield een repetitie met de muzikanten en wilden wel wat feedback of het te snel of te traag was, duidelijk, etc. De drie dansen waren echt heel mooi, voor twee had ze zelf de choreografie gedaan en de derde een muzikant/danser. Het was ontzettend gracieus allemaal al was ze zelf bezorgd dat het wat te traag was omdat ze nogal een explosief typje op het toneel is.

Afgelopen weekend ben ik met Geri naar Susan gegaan in Parlakhemundi. Susan heeft het er na een jaar op zitten en gaat nu een half jaartje rondreizen door Zuidoost-Azië. We dachten altijd dat ze in een klein dorp woonde omdat ze op die manier er altijd over sprak, maar in feite was het toch wel een stadje. Ze kon er alles krijgen wat je nodig had, op de buitenlandse dingen na als kaas, boter, pasta. Zelfs paneer is volgens haar moeilijk te krijgen, al hebben Geri en ik onze bedenkingen daarbij.

08-05-24-Parlakhemundi-(4)W

08-05-24-Parlakhemundi-(18)W

Het was heel gezellig en we gingen zaterdag naar een waterval in een schitterende omgeving! Het is duidelijk dat de mensen hier hard werken aan het verbeteren van hun bestaan door bijvoorbeeld cashewnoot-fabrieken op te zetten.

Ondertussen heeft Peta een appartement voor zich zelf gevonden. Ze woont nu aan de andere kant van de stad, dat is wel jammer maar wel handiger voor haar. Ze werkelijk een prachtige flat.

Het is onderdeel van een groter huis dat net compleet is gerenoveerd, dus marmeren vloeren en een schitterende keuken (onze maatstaven dan hè?). Toch echt proberen haar regelmatig te bezoeken anders zal ze zich wat geïsoleerd gaan voelen ben ik bang want wij vieren wonen hier kort bij elkaar.

Vorige week twee dagen lange twee-maandelijkse managers vergadering gehad. De operationele plannen van alle projecten en afdelingen werden gepresenteerd. Best goed, maar het is toch duidelijk dat er wat gebrek aan leiding is geweest. Er werden soms vragen en discussies gevoerd die men 2 maanden geleden had moeten voeren! Maar kom op, ze wórden ten minste gevoerd.

Ter afsluiting nog iets leuks: we hadden hopen kinderen bij CYSD de afgelopen 2 weken want er werd door een organisatie een theater workshop gegeven. Hartstikke leuk en eergisteren zijn we naar de uitvoering gegaan. Sommige kinderen hebben talent joh. Maar het leukste is om de opwinding onder de kinderen te zien en hoe ze allemaal heel erg hun best doen. Erg aandoenlijk.

En ook heel leuk: voor ik naar Nederland kom, gaan Marlowe en ik paar daagjes naar Nainital! Dat is ten noorden van Delhi en ligt aan de voet van de Himalayas met een prachtig meer en blijkbaar zijn deze pieken hier goed en makkelijk te bereiken. Laten we het hopen.. 😉

Comments: 0

Ratnagiri-Lalatgiri-Udayagiri

15-05-2008

08-05-11-Udaigiri-Monastery2-(4)W Afgelopen zondag een leuk dagje uit georganiseerd: naar de boeddhistische ruines niet ver van Bhuba vandaan met een heerlijke picknick. Het was alweer een tijdje geleden dat we nog iets cultureels hebben ondernomen, dus we waren er helemaal klaar voor!

Ratnagiri, Lalatgiri en Udayagiri zijn ruines van boeddhistische kloosters die tussen de 7e en 12e eeuw zijn gebouwd en gebruikt.

08-05-11-Udaigiri-Monastery2-(14)W

In Ratnagiri en Udayagiri zagen we meer dan 24 kamers, een binnenplaats, een enorm boeddha beeld, altaar en fantastische stenen beelden. Het is verbazingwekkend hoe men destijds al goed kon beeldhouwwerken als je nadenkt met wat voor material ze moesten werken.

08-05-11-Udaigiri-Monastery2-(10)W

Op alle plaatsen zag je enorme stoepa’s, ronde gebouwen met een relikwie bevindt van Boeddha.

08-05-11-Lalatgiri-(3)W

Overzicht over verscheidene stoepa’s in Lalatgiri, de kleinste site.

08-05-11-Ratnagiri-(7)W

Dit is een beeld van een boddhisatva, een ‘enlightened’ (verlicht) persoon die verkiest op aarde te blijven om hier het goede te doen en niet meer herboren te worden. Momenteel is de Dalai Lama de boddhisatva.

08-05-11-Ratnagiri-(10)W

08-05-11-Champagne-ToastW

Het is overigens zondag Steph’s verjaardag dus tijdens de uitgebreide picknick worden de cadeau’s gegeven en ik had Marlowe gevraagd een fles champagne mee te nemen uit Delhi. Viel allemaal zeer goed in de aarde! 😉

Comments: 1

Storm update

07-05-2008

Afgelopen weekend was het 45 graden, om gek van te worden! Na een tijdje smelt je alleen maar, kun je alleen maar slapen en je neemt je niet meer de moeite om na te denken.

Het was wel een gezellie weekend, Rose is terug in Kolkata en ze heeft twee vso’ers ‘erbij gekregen’. Zij en Stuart kwamen voor een weekendje naar Bhuba. Rose is na 3 maanden terug in India en dat hebben we kunnen vieren want ze had sushibladen mee genomen en zo hebben we dus vegetarische sushi zelf kunnen maken! Lekker en makkelijk!

Gisteren was de eerste storm van het jaar/seizoen! Het waaide ineens heel hard om 17.00u en je zag enorme stofwolken – jammer dat ik mijn camera niet bij me had! – en om 17.07u brak de storm los! Veel gedonder, bliksemschichten en harde regen. De temperatuur vloog omlaag binnen enkele minuten tot het maar 25 graden was terwijl je de hitte nog van de muren van het gebouw voelde.

Dit alles betekende dat de gemeente de knop had omgedraaid voor de storm en er dus geen stroom was voor 5 uur! Vervelend, maar zeer slim en “candlelight dinner” heeft ook wel wat natuurlijk. We hebben hopen kaarsen in huis, dus er was voldoende licht om te kunnen koken. Je krijgt zo’n lekker camping idee! 😉

De storm heeft zo goed huisgehouden dat de bloemetjes in de tuin nogal verzopen zijn maar veel erger – zeven van de acht bananenbomen zijn geknakt! Gelukkig doet zo’n boom er maar een jaar over om weer te groeien en bananen te kunnen afleveren, maar het plantingsseizoen is dus net voorbij! De professor (onze huisbaas) is helemaal van zijn apropootje, hij wilde zelfs geen eten meer gisterenavond vertelde zijn vrouw!

08-05-06-Eerste-stormW

Comments: 0

Snelle update

23-04-2008

Tja, wat te vertellen? Ik heb eigenlijk niet zo veel mee gemaakt de laatste tijd..

Gisteren had ik een erg productief dagje met MIS en M&E. Verder heb ik uitgepuzzeld wat de exacte stappen zijn en met wie ik deze moet doen voor het rapportageproces.

Verder vaker opgetrokken met de meiden natuurlijk, en de nieuwe vol ontmoet – een stoere dame uit Canada die rustig wacht tot haar baas tijd voor haar heeft (zijn zoontje ligt momenteel in het ziekenhuis, triest verhaal).

Afgelopen weekend was ook Susan overgekomen uit Parlakhemundi en die heeft zich lam geshopt! Joyce was er ook en we hebben een zalige lunch in de tuin gehad met fruitsalade en verse croissantjes dus we hebben onszelf heerlijk verwend!

Joyce vliegt binnenkort terug naar de Filippijnen! Haar twee jaar zitten erop, maar ze is vast besloten over 3 maanden terug te komen met een nieuw visum en genoeg Filipino eten om er nog een jaartje tegenaan te kunnen in een nieuwe placement. Stoer!

Ik begon in maart 2006 met Joyce, Rosel, Divine en Carlos aan dit avontuur. Rosel ging na 6 maanden terug, Divine heeft zich 2 jaar afgezonderd en Carlos ook maar werkte keihard en zette al zijn vrije tijd in om te internetten met zijn vrouw en kindje en vertrok al in december. En nu ben ik er alleen nog..

Een tweede tijdperk dat ten einde is gekomen: vorig jaar toen Neil weg ging uit Bhuba in augustus was er niemand meer die me destijds zo warm had verwelkomd en nu ben ik de allerlaatste van mijn batch. De volunteer cyclus gaat maar door en door en door.

Terug naar nu, vrijdagavond vlieg ik naar Delhi om zaterdag de handover meeting te organiseren van het volunteer committee. Er staat veel op de agenda.. als dat allemaal maar gaat lukken! Ik zou maandagmorgen terugvliegen, maar dat is een dagje verzet want ik ben gevraagd wat te werken met de VSO crew. Geen probleem!

Comments: 0