Visa-extension.. van kastje naar muur!

Country: India by Lisette

14-05-2006

Een update over mijn visumverlenging want mijn huidige loopt over 9 dagen af, houd je vast want je gaat gieren van het lachen over de Indiase wijze! Of je denkt juist het tegenovergestelde en verwacht dat ik binnen nu en een week weer thuis op de stoep sta! De eerste optie is het beste, maar frustrerend is het wel.

Vorige week dinsdagmorgen ga ik en een collega van CYSD eindelijk naar het politiebureau. Ik moet hier twee dingen doen, mijn visum verlengen en mij laten registreren als bewoner. De aanvraag voor een verlenging van mijn visum is ook al gedropt in Delhi, bij het Ministry of Home Affairs (Binnenlandse Zaken). Maar omdat het mogelijk is dat de verlenging sneller komt als je het ook plaatselijk aanvraagt, wordt dit ons ook aangeraden. Gewapend met drie verschillende documenten met kopieën, brieven van VSO en CYSD, vele paspoortfoto’s en uiteraard mijn paspoort gaan we optimistisch naar het bureau. Ik heb een voordeel, iemand bij CYSD is in enige zin een familielid van de Head Deputy. We kunnen dus rechtstreeks terecht bij het hoofd van de administratie-afdeling. De man bekijkt me aandachtig, vuurt vragen op me af in Oriya, mompelt ongeduldig omdat het vertaald moet worden en Samanda (HR-man) ook mompelt zodat ik het twee keer na moet vragen. Hij bekijkt mijn paspoort en ziet dat ik een visa heb dat drie maanden geldig is en gooit het ding terug naar me alsof het een goedkoop vodje papier is. No good! Ze kunnen niets hier voor me doen, pas vanaf een visa dat 6 maanden geldig is kunnen ze het hier verlengen. Hij vraagt naar mijn papieren dat ik heb ingevuld voor Binnenlandse Zaken. Ja, die heeft VSO in Delhi. We worden weg gewuifd.. eh, mijn registratie dan? Oh nee madam, je kunt je pas laten registreren als je een visum hebt dat minimaal 6 maanden geldig is. Zucht..

Opgewekt kuiert Samanda echter naar boven, waar we eerst toestemming moeten vragen aan twee agenten die overduidelijk niets staan te doen. De relatie doet het, dan moeten we een tijdje wachten voor we naar binnen kunnen bij de Head Deputy. Hij vraagt mijn paspoort, ondervraagt op vriendelijke wijze Samanda en is vervolgens zeer geinteresseerd in mijn bevindingen van India. Vind ik het hier te warm?, hoe is het eten?, hoe ben ik hier gekomen?, wat is mijn baan?, wat verdien ik?, wat voor groenten hebben we in Nederland?, hoeveel kost het in Nederland? Hij roept wat naar zijn secretaris en ik krijg twee mango’s, uit zijn eigen tuin!, mee naar huis. Ik moet naar Delhi volgens hem, maar als er problemen zijn kan ik hem altijd bellen, tevens worden ik en Caroline (die hij destijds ook heeft ontmoet) uitgenodigd voor lunch bij hem thuis. Buiten schieten we in de lach, visumverlenging is onmogelijk maar ik krijg wel mango’s – lang leve de bureaucratie!

Bij CYSD schiet men echer behoorlijk in de stress. Ik besluit VSO maar eens te bellen en ik krijg als antwoord: niet in paniek raken, dit is heel normaal. Ik vraag om een bewijspapiertje zodat we het politiebureau in ieder geval kunnen laten zien dat ik wel een aanvraag lopend heb zodat er geen problemen zullen komen. Nou, wat een onmogelijke vraag, zoiets doet BZ niet (het is ook veel te logisch zoiets te verwachten!). Ik krijg echter wel mijn aanvraag gefaxt. Waarna ik ontdek dat iemand op kantoor fouten heeft gemaakt met mijn achternaam en met de details van de visa. De volgende dag ga ik met Premananda (degene met de belangrijke relatie) terug naar het politiebureau maar we komen niet verder dan hetzelfde Hoofd van een dag eerder. Alleen de originele aanvraag wordt geaccepteerd als bewijs. Ahum, maar die heeft Binnelandse Zaken nodig?! En zo ontdek ik vandaag dat politie en BZ niet op goede voet staan met elkaar. Handig he?

Van Premananda hoor ik dat VSO van BZ een ja of nee krijgt op 1 van de volgende manieren: ze ontvangen een brief met de aanvraag met de benodigde BZ-stempel maar dit zit ook weer in een verzegelde envelop. De envelop dient aan mij, het politiebureau of aan de staatsadministratie gegeven te worden (ligt eraan waar ze zin in hebben). De tweede manier is dat ze de envelop aan VSO geven wanneer een medewerker daar is (en verder verloopt het precies hetzelfde). Ik bel dus VSO maar weer op en vind het nogal onzin dat ik dit niet eerder krijg te horen, waarop zij antwoord dat dit voor haar ook nieuw is. Oh ja, weer een westerse fout van mij: ik verwachtte enige overdracht bij een veranderen van baan, nooit doen hier! Het komt erop neer dat VSO om de dag naar BZ gaat voor visumverlengingen van meerdere volunteers en ik maar rustig moet afwachten.. Keep on smiling! 🙂