Vietnam NA zes weken

Country: Vietnam by Lisette

17-10-2008

Als ik terug kijk naar mijn introductie van Vietnam op de site, zes weken geleden lees ik nog eens mijn beweegredenen om naar dit groene rijstland te komen. De hutspot-cultuur, de prachtige natuur, de religie-hutspot, de toeristenattracties als musea en andere bezienswaardigheden.

Het is waar dat er uitzinnig veel Ho Chi Minh-beelden staan. Je geneest er vrij vlot van, na de derde kijk je niet echt meer op of om. De natuur is inderdaad zeer anders in het noorden, het midden en het zuiden. Onze flirt met het strand van Nha Trang was heerlijk. Onze langere flirt met de bergen in het noorden was mooi en moeizaam, Sapa en omgeving is schitterend maar wat een hard leven voor de mensen daar. En met de mensen bedoel ik de minderheden. Maar ook het leven in de Mekong Delta is lang niet zo romantisch als men het de toeristen wil laten geloven. Het is hard werk op de rivier.

De hutspot van religies is zeker waar. Er is veel Confucianisme en Boeddhisme is, met daarnaast vooral het Chrsitendom. We hebben veel mooie kerken en tempels bezocht. Jammer genoeg is er niet veel uitleg, dus wat we begrijpen is maar minimaal. De geschiedenis van het land intrigeert me nog altijd.

Zeer begrijpelijk is er veel nadruk op de American War. In sommige gebieden juist meer op de Franse kolonisatie vanwege de geschiedenis van dat gebied. Als je meer wilt weten daarover is het niet zo makkelijk, daar moet je echt naar op zoek. Behalve dan de Champa-cultuur, daar struikel je in het midden van het land over, haha. Maar dat is weer zo’n duidelijke link naar India, dat ik het wel interessant vond maar niet echt zocht. En de “communistische” kunst, daar struikel je ook over.

Waar je niet onderuit kan, is de opkomende kapitalistische inslag van het land en de mensen terwijl men nog altijd niet de vrijheid heeft om te kiezen waar men op wil stemmen. Communisme leeft nog, maar voor hoe lang? Het lijkt me verwarrend, maar het is een taboe, je gaat daar niet eventjes over kletsen met je ober. En voorlopig lijkt het kapitalisme vooral buitenlandse, Aziatische, investeerders aan te trekken.

En de toeristen. De toeristen zijn overal, worden ook overal hetzelfde behandeld op enkele uitzonderingen na, en worden handig van hun geld afgetroggeld. Okay, dat klinkt negatiever dan het is, maar waar is het als je niet oppast.

Of de welvaart hier dan ook beter verdeeld is? Hmm, de welvaartstand is zeker hoger dan in een land als India, maar of het hoger is dan in bijvoorbeeld Thailand of de Filippijnen betwijfel ik. Wel denk ik dat de armoede vooral verborgen is. In het noorden, waar het klimaat en het land ruiger en woester is, is er meer armoede. Er zijn daar ook zeker minder toeristen. De extreme armen en extreme rijken wonen niet naast elkaar maar bestaan heus wel. En zoals overal, zijn de armen vooral op het platteland met minder toegang tot ziekenhuizen e.d. Er zijn bijna geen gehandicapten op straat, zeker minder bedelaars ook. Maar ze zijn er wel, je ziet ze alleen niet als buitenlander. En hoe daar mee wordt omgegaan is ons vooralsnog een raadsel.

Vietnam is mooi, met extreme klimaatverschillen en zeer verschillende levenswijzen. De mensen zijn vriendelijk. Er is veel geschiedenis. Maar ik heb mijn hart er niet aan verloren. En waarom dat niet is, weet ik niet. Ik heb er al vaker over nagedacht maar kan de vinger er niet op leggen. Dat irriteert me een beetje, maar dat helpt niet, haha. Misschien is het te snel na India dat zeker wel mijn hart heeft veroverd. En waar de extremen je in het gezicht worden gegooid zodra je aankomt.

Of ik er ooit terug ga? Ook geen idee. Misschien in verband met werk? Maar voor toeristische redenen denk ik niet.

Zie de foto albums Faces of Vietnam en Vietnam’s Views .