The World Around Us

RLTC Update

Country: India by Lisette

14-08-2008

Deze update is geschreven vanuit Hemgiri, een gemeente met zo’n 60 dorpen, in het district Sundergarh. Hier heeft CYSD een project, een DRC (District Resource Centre) en RLTC (Rural Livelihood Training Centre), zo’n 12 uur van Bhuba vandaan. De DRC traint collega’s van andere NGO’s en de RLTC traint de dorpelingen rechtstreeks.

08-08-13-SNG-threepix

Samen met twee collega’s ben ik naar Sundergarh gegaan met de nachttrein. Een collega is hier om te controleren hoe het gaat met de trainingen van de panchayatleden. Veel mensen zijn verkozen maar weten niet wat van hen verwacht wordt; er is geen taakomschrijving en ze kennen hun rechten niet, noch de wetten die ze kunnen toepassen om het leven in hun dorpen te verbeteren.

Een andere collega is hier om overleg te houden over de aangebrachte verbeteringen voor de boeren. Er is bijvoorbeeld een groep gevormd die besloten samen te werken op een gemeenschappelijk veld. Of om door te geven dat kleine boeren een afgesloten lening niet kwijtgescheld krijgen, ondanks een wettelijke regeling.

Nu hebben de boeren zelf besloten om de corruptie van de bank aan de kaak te stellen. Collega’s van Sundergarh hebben met de boeren doorgenomen wat ze moeten doen voor ze serieus genomen worden, zoals o.a. bewijs verzamelen.

08-08-12-twopixtall

En ik ben hier met de project manager om te werken aan een rapportage.

Grote verrassing: ik krijg een nieuw inzicht in dit project  waarin alle drie thema’s (livelihood, governance, education) zijn geintegreert en vergaderingen organiseert om de gebruikte strategieën te bespreken en zo nodig aan te passen. Het is me een raadsel dat niemand dit weet of anders dit nooit heeft besproken met me.

Wauw, dit is één van de goed geregelde projecten sinds ze dit model twee jaar geleden hebben ingevoerd. Vooral sinds een jaar lijkt het prima te werken, nu de kinderziektes eruit zijn  gestreken.

Ik vraag me harddop af of dit model met enige aanpassingen niet óók gebruikt kan worden in de andere projecten. Vooral met de nieuwe organisatiestructuur zou dit moeten kunnen. Een erg interessante discussie volgt en het is leuk om het enthousiasme van mijn collega’s te zien en ze scherp te houden.

Het eigenlijk werk waarvoor ik kwam, rapportage, is nauwelijks gedaan. Op dag 2 hoor ik überhaupt dat ik met niemand kan werken. En er is geen pc hier, plus maar enkele uren stroom dus ik kan ook geen ander werk ondernemen.

’s Morgens ga ik daarom twee uurtjes wandelen met mijn camera in de aanslag. Ik maak enthousiast foto’s van rijstvelden, akkers, kraanvogels, wilde bloemen, champignonnen, vlinders en andere insecten. De omgeving is prachtig en zó vredig. Het leven heeft hier nog het eeuwenoude ritme.

08-08-12-twopixwide

Ik zit ook even bij de vergadering van Priya, met de boeren. Interessant – vooral omdat ik op de non-verbale communicatie let (ik spreek nauwelijks Oriya en geen Sundergadi, een Oriya dialect). Mannen en vrouwen zitten apart. De mannen nemen steeds het woord. De mannen zijn veel zelfverzekerder. Tot er bij de vrouwen de vlam in de pan slaat!

Het is verder wel lachen met deze twee meiden, al wordt er ook serieus gepraat en zelfs in de slaapkamer gedanst! (Met de deuren en ramen op slot want niemand mag ons zien.)