Bijpraten

Country: India by Lisette

10-06-2007

Met Blanca (l), Caroline (m), Elasha (r) en mezelf, hadden we vorige week op vrijdagavond een echte ‘chick-flick eve’. Flesje wijn ontbrak niet, de lekkere snacks niet en de film ook niet.

Erg gezellig en belangrijk: ik had bagels geregeld met cream cheese (voor het eerst sinds een jaar!) en Caro zorgde voor de ZALM!! Mmmmm…. Was de smaak van zalm alweer vergeten!

Weekend was okay met wat koopuitspattingen (nee hoor valt wel mee..) en maandag begon de avond goed bij Matthew en Emma. Matthew is directeur Concern India en Emma verdient een prijs met haar heerlijke Thaise gerechten die ze had klaargemaakt! Ik heb me prima vermaakt met hun kindjes Rose en Ruben, schatjes. We hadden verder internationaal gezelschap van twee Japanse meiden. Eentje werkt als expat hier (voor een commercieel bedrijf) en eentje woont al 11 jaar in India waarvan 6 jaar in Bhuba als Odissi danseres!

Woensdagavond werden we uitgenodigd bij Manas met Elasha en Subhasis. Twee weken geleden heeft Subhasis plots besloten dat ik meer kan zijn als een aardige collega, dat we ook vrienden kunnen zijn en heeft me dit formeel mee gedeeld.

Leuke avond, met als hoogtepunt wellicht wel dat ik een kijkje mocht nemen in de kamer van Manas’ ouders waar zijn vader twee uur lang puja’s zat uit te voeren voor alle goden die hier aan de muren hangen. Helaas had ik, noch Caro een camera bij ons anders hadden jullie nu een geweldige foto zitten bekijken waarop je een kamer ziet die helemaal vol behangen is met foto’s en kaarten van goden. Fantastisch!

Ondertussen neemt Manas’ moeder de kans waar om Elasha uit te horen over die ‘witte meiden’: wat dragen ze thuis?; wat voor groente hebben ze in Europa?; waarom zijn ze niet getrouwd?; etc; etc. Ook heeft ze duidelijk het verzoek neergelegd dat Elasha maar moet helpen met het zoeken van een vrouw voor Manas, maar ze moet wel Brahmin zijn.

Op het werk gaat het soms met twee stappen vooruit en soms met een stap achteruit. Beiden hebben plaatsgevonden deze week! Contact Database is eindelijk geïnstalleerd op de server en we hebben er de laatste fouten uitgehaald. Nu nog de mensen trainen en huppakee.

Ik heb nog eens met ‘mijn’ team om tafel gezeten en hier kwam opnieuw duidelijk naar voren dat alle andere softwaremodules die we moeten ontwikkelen te maken hebben met Accounts. Dit betekent dat we nog eens goed moeten kijken naar het huidige pakket Tally dat de Financiële Administratie gebruikt. Nadeel is dat zeer waarschijnlijk dit pakket geen import van data toelaat, alleen export. Met andere woorden, we moeten een nieuwe packet ontwikkelen voor Accounts.

Zo hebben we ook een leuke excursie naar een partner NGO Gram Vikas, in een dorp net buiten Berhampur (7 uur met de trein ofzo). Het is een grote organisatie die echt goed werk doen. Terug naar CYSD, mijn procesdocument is ook goedgekeurd maar het contract met de software-ontwikkelaar wil afgeslagen, te bindend voor Indiase begrippen.

Verder wil ik alleen nog over werk kwijt dat ik best positief ben over mijn collega’s. Niet iedereen is even geïnteresseerd en continue wakker, maar daar leg ik me bij neer. Maar we werken steeds beter samen, men vertrouwt elkaar meer, men vraagt om hulp aan elkaar, men waardeert opmerkingen, etc. Kijk, en dat is dus hartstikke leuk om te merken – dat klinkt misschien als een kleine stap, maar na een jaar vind ik het een megastap voor de toekomst en ben ik blij! J

Verder heb ik eindelijk het e-ticket gekregen van Kolkata naar London naar Amsterdam, met een treinticket naar Kolkata en ben ik mentaal helemaal klaar voor de thuiskomst!

Verder het trieste nieuws dat Prangya’s moeder alleen maar zieker zal worden. Ze heeft een half jaar geleden Hepatitis C opgelopen (of het is toen pas ontdekt) en dit heeft de functie van haar lever aangetast. Hierdoor krijgt ze nu de ene infectie na de andere en dit verzwakt haar behoorlijk.